13/08: Marktrock (5)
Zie ook hier voor eerdere, bewerkte publicatie.
Zou de haarkleur van Axelle Red haar naam hebben bepaald of andersom? Of heeft het een met het ander sowieso geen uitstaans? Hoe het ook zij, Axelle is een rosse met pit, en daar stond het publiek talrijk op te wachten. De Limburgse bereikte met 'Sensulalité' als startschot meteen een hoog niveau, en de respons van het publiek was verrassend navenant.
Axelle speelde de hele set op een relatief hoog niveau, mede dankzij haar bandleden, die niet uit
Limburg komen zoals de zangeres zelf, maar uit het verre Memphis. Daar weten ze duidelijk wat musiceren is. Het internationaal collectief speelde vooral alombekende klassiekers, zoals 'A tâtons' en 'Si tu savais'. Met onder andere 'You make my day' bewees Axelle dat ze ook klasse kan hebben in het Engels.
De zangeres zong dan wel met brille, ze vond het jammer genoeg niet altijd nodig het publiek aan te sporen tot actie. Daardoor zakte het ritme in de massa soms weg, en wanneer ze wel een repliek verlangde, bleef die dan ook vaak uit.
Uiteindelijk sloot ook Axelle haar set een stuk te vroeg af (het lijkt wel een trend deze editie), maar speelde ze "nog ééntje dan". Het werden er, omdat wij het zijn, uiteindelijk nog vier, waaronder de aloude klassiekers 'Je t' attends' en 'Parce que c' est toi'. Na een afdoende applaus bedankte Axelle het publiek voor zijn aanwezigheid, en daar reageerde het dan weer wel uitzinnig enthousiast op.
Zou de haarkleur van Axelle Red haar naam hebben bepaald of andersom? Of heeft het een met het ander sowieso geen uitstaans? Hoe het ook zij, Axelle is een rosse met pit, en daar stond het publiek talrijk op te wachten. De Limburgse bereikte met 'Sensulalité' als startschot meteen een hoog niveau, en de respons van het publiek was verrassend navenant.
Axelle speelde de hele set op een relatief hoog niveau, mede dankzij haar bandleden, die niet uit
Limburg komen zoals de zangeres zelf, maar uit het verre Memphis. Daar weten ze duidelijk wat musiceren is. Het internationaal collectief speelde vooral alombekende klassiekers, zoals 'A tâtons' en 'Si tu savais'. Met onder andere 'You make my day' bewees Axelle dat ze ook klasse kan hebben in het Engels.
De zangeres zong dan wel met brille, ze vond het jammer genoeg niet altijd nodig het publiek aan te sporen tot actie. Daardoor zakte het ritme in de massa soms weg, en wanneer ze wel een repliek verlangde, bleef die dan ook vaak uit.
Uiteindelijk sloot ook Axelle haar set een stuk te vroeg af (het lijkt wel een trend deze editie), maar speelde ze "nog ééntje dan". Het werden er, omdat wij het zijn, uiteindelijk nog vier, waaronder de aloude klassiekers 'Je t' attends' en 'Parce que c' est toi'. Na een afdoende applaus bedankte Axelle het publiek voor zijn aanwezigheid, en daar reageerde het dan weer wel uitzinnig enthousiast op.
